هشدارهای ضدجاسوسی

بیار باده و اول به دست حافظ ده به شرط آن که زمجلس سخن به در نرود

مقدمه:

سازمان های اطلاعاتی با استفاده از شیوه ها و شگردهای نوین سعی در کسب اطلاعات محرمانه در ابعاد مختلف را داشته و از آن در راستای ضربه زدن به کشور بهره برداری می نمایند.
علیرغم پیشرفت های گوناگون و خیره کننده ای که در ابزار و ادوات جاسوسی بدست آمده ، سرویس های اطلاعاتی بر این باورند که نیروی انسانی مطمئن ترین و کارآمدترین سرمایه برای دستیابی به اطلاعات پنهان می باشد. لذا به حیله های گوناگون سعی در نزدیک شدن به نخبگان ، متخصصین و عناصر علمی و دانشگاهی کشور را داشته و نسبت به جذب و جاسوس کردن آنها اقدام می نمایند.
در این میان افرادی که مستقیم یا غیر مستقیم ، بالفعل یا بالقوه از قابلیت و میزان دسترسی بالایی در پروژه های استراتژیک و محیط های تحقیقاتی و علمی برخوردارند مورد نظر سازمان های جاسوسی قرار گرفته و توسط آنها با پوشش های مختلف و به ظاهر عادی شکار می شوند.

شکارگاه ها یا کمین گاه های جاسوسی

جاسوسان در عملیات جمع آوری اطلاعات ، از هر امکانی بهره برداری می نمایند که مهم ترین آنها عبارتنداز:

1-دیپلمات ها
2- شرکت های خارجی
3- کارشناسان خارجی
4- توریست ها و مسافران زیارتی و سیاحتی و درمانی
5- تردد در مرزها
6- تحقیق، تحصیل و مطالعات علمی و پژوهشی
7- هیئت های علمی و فنی و صنعتی و تجاری
8- همایش ها و مذاکرات موضوعی
9- سفرها و مأموریت های خارج از کشور 10- دوره های آموزشی و تبادل علمی و فنی
11- شکار متقاضیان ویزا و اقامت در کشور های غربی با پوشش مصاحبه.
خطر سازمان های اطلاعاتی فقط عملیات جاسوسی و جمع آوری اخبار و اطلاعات نیست بلکه نفوذ و تأثیر گذاری در فرآیند تصمیم گیری و مسائل اجرایی کشور از دیگر برنامه ها و نیازمندی آنها می باشد.
سازمان های جاسوسی می خواهند:
الف- اطلاعات و اخبار مورد نیاز خود را جمع آوری کنند.
ب- نقاط ضعف کشور را شناسایی و آنها را تشدید نمایند.
ت- نقاط قوت کشور را شناسایی و آنها را تضعیف نمایند.
ث- در توانایی ها و مقدورات ما نفوذ و آنها را مورد تهاجم قرار دهند.
ج- انگیزه های ملی، میهنی و ارزشی ما را تخریب نمایند.

اقدامات ذیل از نظر ضد جاسوسی قابل تأمل است :
1- عدم رعایت و احترام به قوانین جمهوری اسلامی .
2- نادیده گرفتن معیار های امنیتی و ورود به حوزه های حساس کشور.
3- ایجاد خدشه در ارزش های دینی، ملی و مذهبی.
4- تضعیف مصالح، منافع و امنیت ملی کشور.
5- آلوده ساختن هم وطنان به تخلفات مالی، اخلاقی و اداری.

رمز ناکامی سازمان های جاسوسی:

1. شأن دین و قداست کشور پاس داشته شود و از خیانت به ایران و ایرانی جلوگیری گردد.
2. بیگانگان را به عنوان "بیگانه" نگاه کرده و از ارتباطات غیر ضروری با آنها پرهیز کنیم و به سئوالات نامربوط و غیر عادی و به ویژه سیاسی و محرمانه به دیده ی شک و سوءنیت بنگریم.
3. هشدارها و پیام های حفاظتی و حراستی را مورد توجه قرار داده و دیگران را نیز دعوت به اجرای آن نماییم.
4. جاسوسان به هیچ دسته، گروه و صنفی رحم نمی کنند. آنها تنها از غفلت و بی دقتی هم وطنان برای تحقق مقاصد شوم خود استفاده می نمایند.
5. سربازان گمنام امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را نیازمند دعای خیر دانسته و ما را در تأمین امنیت یاری نمائید.